Wånn dås Singan nit war...
Wånn dås Singan nit war,
war die Welt wohl lei laar,
wia a Tåg ohne Sunn,
ohne Wåssa da Brunn.
Wia a Nåcht ohne Stern
und a Liab ohne gern,
wia a Schlåf ohne Tram,
kane Blüah auf de Bam.
Erst dås Singan, dås måcht,
dåss es Herz wieda låcht,
gibt dem Lebn an Sinn,
is die gånze Freid drinn.


